Myanmar / Birma czesc 2/2

Wigilia w Mandalay miala w sobie cos magicznego..z dala od dekoracji swiatecznych,ktorych tu po prostu w ogole nie bylo, z dala od piosenek swiatecznych, ktorych pewnie tam w Polsce mieliscie juz dosc:) Nastroj tworzyly: bialy recznik w roli odswietnego obrusa, biale swieczki kupione w supermarkecie i magnes na lodowke w ksztalcie choinki:) Takiego postu przed wigilijna kolacja to chyba jeszcze nigdy nie mielismy:) W dodatku nalezalo jeszcze wymyslic birmanskie dania wigilijne,ktore dalibysmy rade zjesc.. Po raz kolejny wybor padl na rybe- tym razem obylo sie bez przygod, choc jedlismy ja z dusza na ramieniu:) Z innych dan mielismy grillowana kukurydze-danie wigilijne moze niezbyt popularne;) ale u nas w charakterze dania ratunkowego-gdyby sie okazalo,ze nic innego nie da sie zjesc. Na ryz zawsze mozna liczyc-nawet w Birmie byl dobry:)do tego gotowane warzywa i chapati- indyjskie podplomyki, ktorymi sie lamalismy skladajac zyczenia. W roli tradycyjnego kompotu z suszu wystepowala puszka Coca- Coli:)- napoju ekskluzywnego, trudno dostepnego i drogiego (1,5l za 8zl). Sami spiewalismy koledy..i szybko sie okazalo,ze w wiekszosci pamietalismy tylko pierwsze zwrotki. Moja S.P. Babcia miala racje, zeby spiewac samemu nie ogladajac sie na telewizyjne wykonania. Byl tez Sw. Mikolaj- zostawil nam opakowanie czekoladek pod choinka:) Po uroczystej kolacji udalismy sie na ciemne ulice w poszukiwaniu kosciola katolickiego, ktory wedle mapy gdzies mial byc. Jakaz byla nasza radosc, gdy udalo nam sie go znalezc :D A tam wszystko tak, jak byc powinno tj. zlobek a w nim Dzieciatko, Maryja i Jozef, pastuszkowie i palmy zamiast choinek :) Zostalismy na pasterce. Ktos wskazal nam miejsce siedzace tuz przed oltarzem- byl to organista jak sie pozniej okazalo. Nagle zaczelo sie: tlum ryknal z calej sily :D wszyscy spiewali tak glosno, jak sie tylko da! Tak,zeby chyba sam Bog w niebie uslyszal :) Bylo kilka koled po angielsku, i wstawki angielskie w kazaniu (to chyba z dedykacja dla nas). Bylo nam bardzo milo z  tego powodu bo moglismy tez cos dzieki temu zrozumiec. Z birmanskim idzie nam nadal slabo :P Kilka koled bylo nawet po lacinie i pewnie bylismy jedynymi osobami w kosciele smiejacymi sie z "Peter noster" zamiast " Pater noster" :D

Nastepny dzien rozpoczelismy od spotkania z ksiedzem. Niestety rozmowa sie nie za bardzo kleila,bo my probowalismy sie czegos dowiedziec o sytuacji ludzi w Birmie, a ksiadz byl tak zestresowany, ze udzielal samych zdawkowych odpowiedzi. W sumie moze trudno mu sie dziwic..w koncu widzial nas po raz pierwszy.

Ktoregos wieczoru wybralismy sie na zakazane przez rzad przedstawienie Mustache Brothers. Jest to trzech braci, ktorzy odsiedzieli po 7  lat w wiezieniu za robienie zartow z panujacej wladzy.  Przyszlismy na miejsce o umowionej godzinie,  wtedy ktos zaprowadzil nas do starego garazu, gdzie owe przedstawienia sie odbywaly. Mimo, ze zadbano o stworzenie konspiracyjnej atmosfery to jednak tresc przedstawienia byla... zupelnie inna niz sie spodziewalismy.  Byly tance, neutralne zarciki... nic antyrzadowego.

Jezeli chodzi o podrozowanie po Birmie to jest kilka sposobow. Mozna jechac pociagiem za astronomiczne kwoty. Za te pieniadze mozna by leciec z Warszawy na ksiezyc i z powrotem :) Inna opcja sa lodzie, ale te sa i bardzo drogie i bardzo wolne. Ostatnia opcja, malo wygodna i najmniej droga sa autobusy. Autobusy bardziej pelnia funkcje TIRow niz przewozu osob. Ludzi wozi sie tu jakby przy okazji. Caly luk bagazowy i polowa foteli wewnatrz sa zawalone jakimis worami i paczkami z towarami do transportu. Birmanczycy sa jednak na tyle spolegliwi i nie potrafia sie sprzeciwic, ze zupelnie nic im to nie przeszkadzalo. Ciekawe jest to, ze w Birmie maja platne autostrady. Sa po 2 pasy w kazda strone, ale zupelnie puste... nie ma praktycznie samochodow. Na calej trasie byly tylko 2 miejsca gdzie mozna bylo sie zatrzymac. W jednym z miejsc Karol chcial kupic cos do jedzenia i zapytal jaki to smak. W odpowiedzi uslyszal "400",  byl tez smak "500" :)

Przygotowania do przezycia w Birmie :) Zestaw awaryjnego jedzenia: banany, szproty, tajskie zupki chinskie, sardynki, lichee, chipsy, rum i cola. Dodatkowo kadzidelka, zeby zapach w pokojach byl przyjemniejszy :)

 Durian - krol owocow. Naszym zdaniem smak cebuli o konsystencji surowego miesa...

 Klejacy ryz na slodko.

 Lokalne przysmaki :/

 Zgadnijcie co to?

 Nerki, serca, penisy, jelita, plucka, uszy, ryje i inne przysmaczki :/ Cieszcie sie, ze nie da sie zalaczyc do bloga zapachow.

Suszenie jelit.....

 Wszystkie stoliki i krzesla sa tu chyba z Disneylandu :)

Uliczny sklep miesny.

 Frutti di mare :)

 Warzywniak :)

 ...

 Za to banany byly pycha. Bardzo slodkie :)

  Koniki polne na wage. Smazone w glebokim tluszczu. Tego NIE probowalismy...

Sprawca zamieszania.

 Ofiara z oscia w gardle.

 Publiczny wodopoj - kubeczek na sznurku to dobro wspolne :) Ciekawe czy zainspirowali sie "Misiem" :)

 Wodopoj w wersji grupowej.

 Sule Paya - jedna z wielu tysiecy swiatyn buddyjskich w okolicy.

 

 

 Shwedagon Pagoda - kolejna swiatynia, ta byla ogromna, porownywalna rozmiarem do Jasnej Gory.

Na kazdym budynku byl jezyk z anten. Dlaczego...po co te anteny... nie wiemy.

 Jedna z glownych ulic w Yangoonie (stolicy).

W Mandalay byl palac otoczony kilkunastometrowej szerokosci mokra fosa. Teren zajety przez wojsko i osiedla mieszkalne dla ich rodzin. Wjazd tylko przez strzezona brame, zakaz fotografowania i tablice nie pozwalajace o tym zapomniec....

  Palac krolewski.

 Stan drog w Myanmar. Wyglada jak po trzesieniu ziemi.

  Naprawa i skup/sprzedaz maszyn do szycia.

Port.

 Pilka siatkowa rozgrywana nogami.... Szacun!

 Tradycyjne malunki na twarzach.

 VICTORIA!

 Moustache Brother w tradycyjnej spodniczce - longyi.

 Partyjka w szachy.

 Twarze birmanskie.

 Partyjka w warcaby kapslami :)

 Zycie mnicha...

 Transport publiczny nie nalezal do ekskluzywnych.

  Siesta...

 W Azji napoje pije sie z torebek, a nie z kubkow.

 Obywatelu! Rzad dba o Twoja kondycje! Cwicz!

Stol wigilijny :)

 Szopka w kosciele katolickim.